Pachtnormen stijgen fors

De toename varieert van een stijging van 16 procent in het Noordelijk weidegebied tot een toename van 65 procent in Waterland en Droogmakerijen, en 65 procent in het Zuidwestelijk akkerbouwgebied.

De pachtnormen zijn berekend op basis van de gemiddelde bedrijfsresultaten. In het rapport wordt dit de grondbeloning genoemd, dit is een vijfjaarsgemidde van de opbrengst van het land. Voor het vaststellen van de normen voor 2024 is hiervoor de periode van 2018 tot 2022 gebruikt. Voor 2023 zijn deze berekend op basis van de periode 2017 tot 2021.

Verklaring stijging

De veranderingen in de pachtnormen van 2023 naar die van 2024 worden verklaard door de verschillen in grondbeloning tussen het jaar 2017 en het jaar 2022. 2017 valt uit het vijfjarig gemiddelde en 2022 komt erbij.

De grondbeloning voor los bouw- en grasland per pachtprijsgebied wordt afgeleid van het inkomen van akkerbouw- en melkveebedrijven in het gebied. In de melkveehouderij is een goed inkomensjaar (2017) vervangen door een jaar (2022) met een zeer hoog inkomen. In de akkerbouw lag landelijk gezien het inkomen in 2017 onder het langjarig gemiddelde, terwijl het inkomen in 2022 op een zeer hoog niveau is uitgekomen.

Gebouwen

De berekende hoogst toelaatbare pachtprijzen in 2024 voor agrarische bedrijfsgebouwen en de pachtprijs voor bestaande overeenkomsten zijn 4,25 procent hoger dan in 2023. De maximale pachtverhoging voor agrarische woningen met pachtovereenkomsten van vóór 1 september 2007 bedraagt 5,8 procent. De hoogst toelaatbare pachtprijs voor agrarische woningen met pachtovereenkomsten op of na 1 september 2007 stijgt met 3,8 procent.

BLHB kritisch

De Bond voor landpachters en eigen-grondgebruikers (BLHB) is kritisch over de stijging en de vaststelling, zo laat het in een persbericht weten. De verhoging is deels verklaarbaar, maar bij een aantal pachtregio's plaatst de organisatie vraagtekens. 'De pachtnormen worden gebaseerd op de bedrijven in het Bedrijveninformatienet van Wageningen Economic Research. De representativiteit van de bedrijven in de pachtregio’s IJsselmeerpolders, Zuid-Limburg en Zuidwest-Brabant werden al sterk in twijfel getrokken en dit wordt door deze publicatie nog een keer versterkt. De BLHB heeft daarover al diverse malen haar ongenoegen geuit. Geen enkele instantie in Nederland kan door de zogenaamde geheimhoudingsplicht een controle op de juistheid van deze bedrijven uitvoeren. Zelfs het ministerie van LNV niet. De BLHB blijft haar kritiek uiten en blijft streven naar transparantie en controle.'