Stal-en-Akker.nl logo

  • Menu
  • Nieuws
    • Home
    • Provincies

      Subcategorieën

      • Limburg
      • Noord-Brabant
      • Zeeland
    • Politiek
    • Waterschappen
    • Melkvee
    • Akkerbouw
    • Varkens
    • Pluimvee
    • Opinie
    • Sterke Erven
  • Marktcijfers
  • Video & foto
  • Dossiers
  • Kennispartners
  • Vakblad
    • Vakblad
    • Jaargangen
    • Verschijningsdata
    • Abonneren
    • Sterke Erven
  • Evenementen
  • Top
  • Het LeerErf
  • Sterke Erven
  • Sterke Erven
NieuwsProvinciesGeplande bufferzones Zeeuws stikstofplan zorgpunt voor ZLTO

Geplande bufferzones Zeeuws stikstofplan zorgpunt voor ZLTO

De impact van de strategische aanpak stikstof op de Zeeuwse boer is nog moeilijk te bepalen. Dat stelt Wilco Verhage van de ZLTO Raad Zeeland. De aanpak zal volgens hem sowieso negatieve gevolgen hebben voor Zeeuwse boeren. Onder meer het plan voor de aanleg van bufferzones rond Natura 2000-gebieden baart ZLTO zorgen.

Verhage noemt de strategische aanpak stikstof, die Gedeputeerde Staten van Zeeland vorige week lanceerden, nog ‘redelijk vaag’. „De visie is vrij abstract en weinig concreet. Hierdoor is nog heel lastig te zeggen wat de precieze impact zal zijn op de Zeeuwse boeren. Dat zal pas duidelijk worden bij de verdere uitwerking van deze visie. Feit is wel dat het bijdragen aan stikstofreductie en robuustere natuur waarschijnlijk niet positief is voor de sector”, zegt Verhage.

Bufferzones rond Natura 2000-gebieden

De ZLTO-bestuurder is onder meer bezorgd over de bufferzones die de provincie wil gaan instellen rond Natura 2000-gebieden. Hierdoor moeten de grootste directe stikstofbronnen zoveel mogelijk worden weggenomen. „Het is waarschijnlijk dat deze zones gecreëerd zullen worden rond de twee belangrijkste natuurgebieden van Zeeland: de Kop van Schouwen en de Manteling van Walcheren. Maar ook dat is nog niet zeker, daarnaast is de omvang van de bufferzones nog niet bekend. Het gevaar is echter reëel dat akkerbouwers in deze bufferzones hun bemesting moeten aanpassen, en minder drijfmest mogen uitrijden. Onze insteek is dat dit altijd op basis van vrijwilligheid moet gebeuren. Tegenstrijdig hierbij is overigens wel dat de inzet van drijfmest past binnen het principe van kringlooplandbouw, dat de provincie Zeeland onderschrijft.”

Verhage vreest dat het verder versterken van de natuur ook inhoudt dat het oppervlak aan natuur wordt uitgebreid. „En dat betekent in de praktijk al snel dat landbouwgrond zal moeten worden ingeleverd. Ook hierbij is het belangrijk dat dit alleen op basis van vrijwilligheid hoeft te gebeuren.”

Vinger aan de pols

De provincie wil ook meer gaan meten, en vanaf volgend jaar een Zeeuws monitoringsnetwerk stikstof instellen. Verhage benadrukt dat het wel cruciaal dat dit meten op de juiste manier en op de juiste plaats gebeurt. „Zeker als de meetresultaten de basis gaan vormen voor beleid. Belangrijk is daarnaast dat niet alles op het bordje van de agrarische sector komt; ook andere sectoren - bijvoorbeeld het toerisme - moeten bijdragen aan het oplossen van de problematiek. Wat dat betreft, en als het gaat om de andere genoemde punten, zullen wij als ZLTO de vinger aan de pols houden. We blijven in gesprek met de provincie over de verdere uitwerking van deze visie.”

Unieke situatie

De strategische aanpak stikstof van de Provincie Zeeland werd vorige week gelanceerd. Uitgangspunt van de provincie is dat alle sector er samen voor gaan zorgen dat de stikstofdepositie omlaag gaat, en de kwaliteit van de natuur verbetert. Hierbij wordt zoveel mogelijk een gebieds- of sectorgerichte aanpak gehanteerd. Bij een gebiedsgerichte aanpak probeert de provincie om de koppeling te leggen met andere ontwikkelingen en plannen, zoals het Klimaatakkoord, de energieopgave en het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid.

Zeeland verkeert volgens de provincie in een unieke situatie, doordat de provincie juist stikstof im- in plaats van exporteert. Deze stikstof komt vanuit het buitenland en via de scheepvaart. Daarnaast zorgt het feit dat Zeeland een echte akkerbouwprovincie is met een groot aandeel industrie en weinig intensieve veehouderij ervoor dat er minder mogelijkheden zijn om de stikstofdepositie omlaag te brengen.

Tekst: Ank van Lier

Beeld: Ellen Meinen

Deel dit artikel
Twitter
Facebook
LinkedIn
WhatsApp
E-mail
Dossier(s)
Dit artikel is onderdeel van de volgende dossiers:
Stikstof
Praat mee
Stal & Akker is ook actief op verschillende social media. Volg ons, blijf altijd op de hoogte van het laatste nieuws en praat mee.
Facebook Twitter LinkedIn Instagram
Nieuwsbrief
Ontvang twee keer per week gratis het belangrijkste agrarische nieuws uit Zuid-Nederland in je mailbox. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Stal-en-Akker.nl en bevestig je aanmelding via de toegestuurde mail.
Wij wijzen je op het privacy statement van Agrio Uitgeverij B.V.

Provincies
  • Limburg
  • Noord-Brabant
  • Zeeland
Politiek
Waterschappen
    Melkvee
    Akkerbouw
    Varkens
    Pluimvee
    Opinie
    Stal-en-Akker.nl © 2025 - Uitgave van Agrio Uitgeverij B.V. - RSS | Privacyverklaring | Disclaimer | Algemene voorwaarden | Adverteren | Abonneren | Contact redactie | Klantenservice | Cookie instellingen
    • Nieuws
      • Home
      • Provincies
        • Limburg
        • Noord-Brabant
        • Zeeland
      • Politiek
      • Waterschappen
      • Melkvee
      • Akkerbouw
      • Varkens
      • Pluimvee
      • Opinie
    • Marktcijfers
    • Video & foto
    • Dossiers
    • Kennispartners
    • Vakblad
      • Jaargangen
      • Verschijningsdata
      • Abonneren
    • Evenementen
    • Top
    • Het LeerErf
    Top