Doorgaan ondanks predatie

Op zijn akkerbouwbedrijf verbouwt Melis suikerbieten, cichorei, wintertarwe en graszaad. Daarnaast heeft Melis, die vanaf 1984 zelfstandig boert, een perceel weiland van zo’n 5,5 hectare. Hij heeft een beheerovereenkomst met Coöperatief Collectief Agrarisch Natuurbeheer Poldernatuur Zeeland. De afspraak is om tussen 1 april en 1 juli niet te maaien. „Ik heb er plezier in en ik heb het er wel voor over. Het past in de bedrijfsvoering, het is een extensief stuk weiland.”

Predatie

Sinds 2019 komt vrijwilliger Jos Tramper om de vogels te tellen. „Hij heeft veel kennis van de vogels, dat maakt me enthousiast.” Aanvankelijk ging het erg goed. „Er waren regelmatig nesten van kievieten, wulpen, grutto’s en scholeksters. Maar de vogelstand is de afgelopen tien jaar flink afgenomen.”

Melis heeft daar wel een verklaring voor. „Het beheer is hetzelfde gebleven, dus daar kan het niet aan liggen. Er is een andere reden: predatie. Het aantal vossen en roofvogels neemt in onze omgeving de laatste jaren enorm toe. Ook de steenmarter zie je de laatste tijd steeds vaker. Voor weidevogels is dat een slechte zaak. En de waterstand is iets lager. Heel jammer. Maar het is geen reden om ermee te stoppen.”

Melis deed ook twaalf jaar aan patrijzenbeheer. Hij stelde daarvoor 9 meter rond het land beschikbaar. „Dat kostte amper inspanning, maar helaas heeft het niet geleid tot een terugkeer van de partrijs.”