Column: Intrinsieke motivatie

De vraag die de docente van het cursusgroepje uitgebreid naar voren liet komen, is wat onze intrinsieke motivatie is. De motivatie vanuit onszelf om dit te doen, bedoelde ze. Ik vertelde dat wanneer we niets doen om de biodiversiteit te verbeteren, we met elkaar op deze wereld ervoor zorgen dat nóg meer biodiversiteit verdwijnt, waardoor kwetsbare evenwichten verstoord worden of eerder verstoord worden. Dus dat we de aarde dan gewoon platgezegd naar de klote helpen. En dat juist wij als melkveehouders, hier een belangrijke rol in kunnen spelen om dit te voorkomen, omdat we veel grond beheren.

Natuur inclusief boeren houdt voor ons dan ook in, dat het verbeteren van biodiversiteit een extra doelstelling is, bovenop de andere doelstellingen die we al hebben op bijvoorbeeld een goed rendement en gezonde dieren. De docente gaf aan dat ze het interessant vond om te horen hoe bevlogen we hierover vertelden. Voor haar was het duidelijk dat we de intrinsieke motivatie ook echt hebben.

Oprecht

Sinds we 3 jaar geleden zijn gestart met ons omschakelplan naar natuur-inclusief ondernemen, is mij meerdere keren gevraagd naar mijn intrinsieke motivatie. De mate waarin mensen, beleidsmakers dit belangrijk vinden, doet me er wel een beetje aan denken dat er getwijfeld wordt aan de oprechtheid van boeren, om hieraan te werken. Is die boer niet gewoon op zoek naar extra inkomsten? Zijn ze wel oprecht? En dan wordt er ook nog eens iedere keer zo gehamerd op het verdienmodel door die boeren?

Van de ene kant vind ik het goed, dat er aandacht is voor onze intrinsieke motivatie. Het is belangrijk dat je gelooft in wat je doet, dat je achter je plannen staat. En ik snap ook best dat mensen het leuk vinden om te luisteren naar bevlogen en enthousiaste mensen. Een verhaal waarin je aangeeft dat je het zelf wil, in plaats van dat je het voor anderen doet bijvoorbeeld ‘omdat de maatschappij het wil' komt sterker en oprechter over.

Gevoel voor natuur

Aan de andere kant heb ik er ook wel moeite mee. Ik ben er eigenlijk van overtuigd dat alle boeren vanuit hun hart willen werken aan meer biodiversiteit. Het is leuk als boer om te zien dat er bijvoorbeeld meer soorten vlinders zitten, of weidevogels. Gevoel om te werken met en in de natuur zit denk ik in álle mensen, dat zie ik al bij onze kinderen. En dit gevoel zit zeker in boeren, omdat we er dagdagelijks mee bezig zijn en daar ook juist voor gekozen hebben. Daar zit volgens mij ook helemaal geen pijnpunt. Wél in het gegeven dat werken aan biodiversiteit tijd en geld vraagt. En daarmee ten koste kan gaan van andere zaken. En dat meer biodiversiteit (bijvoorbeeld meer wild) ook ten koste gaan van opbrengsten. Niet alle ondernemers hebben of zien de mogelijkheden, om dan te investeren in biodiversiteit. Het is heel logisch dat een boer voorafgaand aan een investering in tijd en geld het vertrouwen nodig heeft de natuur-inclusieve maatregelen ‘uit kunnen’. En dan is het niet zo gek, dat er toch elke keer weer door ons als boeren gehamerd wordt op het verdienmodel.

Noortje Krol

Noortje Krol (35) heeft samen met Nico Miedema (38) een melkveebedrijf met 250 melkkoeien in Heeswijk-Dinther (Noord-Brabant). Ze hebben twee dochters: Roos (3) en Daphne (1). Ze hebben gebruikgemaakt van de regeling van de Provincie Noord Brabant om met behulp van een coach een omschakelplan naar natuur inclusief ondernemen te maken. Nico en Noortje willen graag hun kennis en ervaringen delen met andere melkveehouders die nadenken over of aan de slag willen met natuur inclusief ondernemen.