‘Bedrijfsovername wordt zachte landing’

De overname van het familiebedrijf was voor Van Putte, als de tiende generatie, bepaald niet vanzelfsprekend. „Mijn ouders stimuleerden mijn broer en zus om andere keuzes te maken in het leven. Zo ging ik studeren aan de Universiteit in Tilburg en specialiseerde me in vermogensbeheer. Ik woon sinds mijn afstuderen in Rotterdam en ging aan de slag als consultant.”

Verbreding

Tijdens een gesprek met een loopbaancoach zo’n twee jaar geleden, betrapte Hans zichzelf op de manier waarop hij over het familiebedrijf sprak. „Ik ontdekte dat ik nog altijd zeer betrokken was bij ons bedrijf. Hoe mijn ouders bezig waren met de modernisering van de camping (1997) door de vijftig staanplekken nog ruimer te maken en zodoende de rust beter te bewaken. Maar ook de bouw van vier vakantiewoningen die ingericht zijn op gasten met een (langdurige) zorgbehoefte. En de plannen voor de bouw van nog zeventien zorgwoningen.”

Verder heeft zijn moeder op het terrein een studio, waar lessen pilates (pre-operatieve en revaliderende bewegingsleer) worden gegeven. Het totale bedrijf bestaat uit 65 hectare bestemd voor akkerbouw en ongeveer 4 hectare campingterrein. Er staan meerdere schuren op het terrein en naast de studio eveneens twee burgerwoningen, waarvan een de ouderlijke woning is.

Twee dagen per week

„Ik verwacht niet de rest van mijn leven in de vermogenswereld te werken. Ik zie mogelijkheden om op ons bedrijf voeding (akkerbouw), ontspanning (recreatie) en vitaliteit (zorg en pilates) samen te brengen. Het verbinden van die drie elementen biedt zo ontzettend veel toegevoegde waarde in de toekomst.”

Hij besprak zijn idee met zijn vriendin Dominique. Zij is opgegroeid in de omgeving van Rotterdam, heeft geen agrarische achtergrond en werkt voor een grote webwinkel. „Zij reageerde gelijk enthousiast. Ze zag voor zichzelf en met haar werkervaring, op termijn ook mogelijkheden op het bedrijf.” Ook de familie reageerde positief. „Ik ben sinds 1 juli van dit jaar gedurende twee dagen per week werkzaam op het akkerbouwbedrijf. Ik heb met mijn huidige werkgever afgesproken dat ik gedurende een jaar vier dagen in loondienst werk en de vrijdag en zaterdag op de boerderij. Ik wil alle seizoenen meemaken, zodat ik weet waarover ik praat.”

Thuiskomen

Het werken op de boerderij voelde al snel als thuiskomen. „Ik wilde alles leren van mijn vader van het maken van een zaaiplan tot ploegen en aardappels poten. We voeren uitgebreide gesprekken over de plannen om het bedrijf verder toekomstbestendig te maken. In principe telen we nu nog voor 95 procent wat hij het afgelopen jaar heeft ingezaaid. Met het nieuwe GLB zijn we wel anders gaan inrichten om aan de gouden eco-regeling te voldoen. Dat hebben we samen berekend en doorlopen. Voor 2024 verwacht ik pas grotere veranderingen. De vraag is bijvoorbeeld of de suikerbieten uit het plan gaan en dat we dan beginnen met veldbonen? Notenteelt is ook een serieuze optie in een extensievere vorm van strokenteelt. Ook om de biodiversiteit te verhogen. Miscanthus giganthus (olifantsgras) is een andere optie om te extensiveren.”

Geen harde knip

Volgend jaar juli kijkt hij of het aantal dagen werken op de boerderij stijgt. Een verhuizing is nog niet direct aan de orde, maar de tweede burgerwoning op het terrein biedt wel een goede mogelijkheid. Ook de inrichting van de maatschap zal op termijn veranderen, maar ze hebben de tijd. „De overname wordt geen harde knip, meer een zachte landing. Ik blijf nog wel even pendelen tussen Rotterdam en Zonnemaire de komende paar jaar. Mijn huidige werkgever wil graag meedenken in het vervolg van mijn ontwikkeling als ondernemer.”