Stikstofclaim roept ministers ter verantwoording over 7e Actieprogramma Nitraat

Dat constateert SSC aan de hand van onderzoek van Stichting Agrifacts, Kamerbrieven en -vragen en antwoorden, reacties van de EU-commissaris en Europese WOO. Zij had naar eigen zeggen de minister van LNV en de minister voor Natuur en Stikstof op 6 juli een brief gestuurd met vragen over de totstandkoming van het 7e Actieprogramma Nitraatrichtlijn, inclusief addendum (AP). Deze aanvulling vertaalt de ambities uit het Coalitieakkoord naar de maatregelen die het kabinet neemt om de doelen voor waterkwaliteit, voor zover het de landbouw betreft, te halen. ‘Omdat de beide ministers niet gereageerd hebben binnen de gestelde termijnen, hebben wij 21 juli een herinnering gestuurd’, aldus SSC.

Drinkwaternorm

De Nitraatrichtlijn vereist dat lidstaten het grond- en oppervlaktewater monitoren op verontreiniging door agrarische bronnen. 'Doel is het halen van de drinkwaternorm voor nitraat (50 mg/liter) en het tegengaan van eutrofiëring - een ongewenste overmaat aan nutriënten, red', aldus SSC. 'Via een vierjaarlijks actieprogramma moeten lidstaten conform de Nitraatrichtlijn zich houden aan het verslechteringsverbod, kwetsbare zones aanwijzen - waarbinnen aanvullende maatregelen genomen moeten worden om de nitraatnorm te halen) en rapporteren over de stand van zaken.'

Niet-agrarische bronnen

SSC constateert aan de hand van informatie van de ministers zelf, de EU-commissaris en Stichting Agrifacts dat in het AP ook op nitraat uit niet-agrarische bronnen wordt gemonitord en deze wordt gerapporteerd. En ook in het regeerakkoord is opgenomen. Daarnaast zijn doelen uit de Kaderrichtlijn Water toegepast in het AP. ‘Er wordt zelfs door de ministers verzocht aan de EU-commissaris om vanuit de EU instrumenten aan te dragen om de wens van een regeerakkoord uit te voeren.’

Duizend dingen doekje

Het 7e Actieprogramma Nitraat en het addendum zijn daarmee volgens SSC verworden tot een ‘duizend dingen doekje’, terwijl de Nitraatrichtlijn toch duidelijk is over de standaarden die in het AP behoren. ‘Het gevolg is dat er een derogatiebeschikking tot stand is gekomen op basis van onjuiste informatie. Dit heeft grote gevolgen voor de toekomst van de landbouw in Nederland. Zo worden vanuit de derogatiebeschikking de mestplaatsingsruimte - voor sommige gebieden versneld - afgebouwd, bufferstroken geïmplementeerd, nutriënten verontreinigde gebieden gecreëerd en de teelt van akkerbouwgewassen ingeperkt.’