Provincies

Met pijn in het hart lees ik steeds weer Kamerbrieven en rechtspraak over stikstof. Het is eigenlijk nooit goed nieuws. De rode draad van Kamerbrieven lijkt te zijn dat er steeds minder kan en dat er steeds meer maatregelen nodig zijn.

De fosfaatmark verkeert in relatief rustig vaarwater. De dalende tendens van de afgelopen weken zorgt bij kopers en leasers voor een afwachtende houding.

Als boeren plaats moeten maken voor bijvoorbeeld woningbouw of wegenaanleg, dan is (vergoeding op basis van) onteigening geen onoverkomelijk probleem, maar als het om natuur ging/gaat, dan ligt de zaak kennelijk heel anders.

Met vier brieven en een veelvoud daarvan aan bijlagen, beslisnota’s en rapporten, toont het kabinet welke kant het de Nederlandse landbouw op wil sturen. Het plaatst duidelijke kaders voor zaken als stikstof, bodem en water.

Met het nieuwe GLB in aantocht wordt voor veel akkerbouwers het opstellen van een bouwplan lastiger. Daarnaast is de beschikbaarheid van zoetwater een beperkende factor voor Zeeuwse boeren. Dit dwingt ondernemers soms tot het maken van andere keuzes.

De LNV-brieven over het stikstofbeleid en de toekomst van de landbouw zijn een voortzetting van het beleid sinds 2019. Perspectief is er nog steeds niet. Als dat al komt, zal dat na, maar vooral door de verkiezingen zijn.

De prijzen in Nederland rijzen de pan uit. De inflatie was in tijden niet zo hoog. Alles wordt duurder. Echt alles? Nou nee, voor de grondprijs ligt het wat genuanceerder. Er is zelfs reden om aan te nemen dat die prijs zal dalen.

De watersnood die in juli 2021 Limburg trof, gaf Elke Thijssen het laatste zetje richting een bedrijfsovername van het ouderlijk bedrijf. Extra opvallend: ze springt in het diepe zonder agrarische opleiding. „Er is niks mooiers dan grazende koeien.”