Provincies

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver: het kabinet heeft twee brieven naar de Tweede Kamer gestuurd.

De hoge energieprijzen vergroten de animo voor mestvergisting en gekoppelde technieken voor de reductie van stikstofuitstoot. Nederland telt nu rond de veertig monomestvergisters.

‘Dus jij bent adviseur duurzame landbouw. Welk advies geef je dan?’ Idealiter reageer ik dan met een concrete one-liner, waarmee zowel de boerenhulp als de lokale beleidsadviseur ruimtelijke ordening begrijpt wat ik bedoel. Maar dat is helaas een utopie.

Vorige week maandag gebeurde bijna het onmogelijke. Vion kwam met een prijsverhoging van 3 centen en afgelopen maandag verhoogde Vion opnieuw de varkensprijs met 5 centen: 8 centen in twee weken.

Vraaguitval door de explosief gestegen kunstmestprijzen, Europese sancties die de beschikbaarheid onder druk zetten en hoge productiekosten door torenhoge energieprijzen hebben de markt op slot gezet.

Om de stikstofuitstoot te verminderen ziet minister Van der Wal voor Natuur en Stikstof maar één weg: opkopen, verplaatsen en extensiveren. Lubbert van Dellen ziet een andere weg.

Daags voor misschien wel de grootste boerendemo in de geschiedenis is het lastig voorspellen hoe het zal uitpakken. Ik heb het vermoeden dat de eerdere acties hierbij qua aantallen wel eens kunnen gaan verbleken, maar we gaan het meemaken.

Ook in de akkerbouw zijn grote zorgen over de effecten van de nieuwe stikstofplannen. Vooral de enorme reductiedoelstellingen en de korte tijd waarin dit moet gebeuren, zorgen voor grote onzekerheid bij veel akkerbouwers.

Een meerderheid van de VVD-leden wil een koerswijziging op het stikstofbeleid. De motie die op het partijcongres van de partij werd aangenomen, ziet Tweede Kamerlid Thom van Campen niet als een opdracht die uitgevoerd moet worden.